Συνάδελφοι,

Όπως γνωρίζετε, στο πλαίσιο της εφαρμογής του προγράμματος διαθεσιμότητας έχουν ήδη τεθεί σε διαθεσιμότητα Κοινωνικοί Λειτουργοί με άμεση συνέπεια την κατάργηση υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας σε βασικούς τομείς όπως η εκπαίδευση και η κοινωνική ασφάλεια σε μία περίοδο με έντονα τα χαρακτηριστικά της ανθρωπιστικής κρίσης.

 

Δυστυχώς, σήμερα, 5 και 7 μήνες μετά την εφαρμογή του καθεστώτος διαθεσιμότητας στους Κοινωνικούς Λειτουργούς, του ΙΚΑ και της Τεχνικής Εκπαίδευσης, αντίστοιχα, οι συνάδελφοι παραμένουν σε διαθεσιμότητα με άμεσο κίνδυνο να απολυθούν με την παρέλευση της οκταμήνου.

Αλήθεια, πόσο χρονικό διάστημα χρειάζεται για να γίνει αντιληπτό από την Πολιτεία ότι είναι αναγκαίοι στις Δημόσιες Υπηρεσίες Πρόνοιας της Κεντρικής Διοίκησης και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, επαγγελματίες που στέκονται στην πρώτη γραμμή αντιμετώπισης των δυσμενών συνεπειών της οικονομικής κρίσης όπως οι  Κοινωνικοί Λειτουργοί;

Και τι είδους μεταρρύθμιση είναι, η τοποθέτηση σε καθεστώς διαθεσιμότητας και η επικείμενη απόλυση Κοινωνικών Λειτουργών τη στιγμή που στη χώρα  το 30% του πληθυσμού της ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας ή πλήττεται από την ανεργία, με πόλεις και νησιά χωρίς καν έναν Κοινωνικό Λειτουργό;

Τη στιγμή μάλιστα που οι ελλείψεις σε υπηρεσίες και προσωπικό κοινωνικής πρόνοιας καταγράφονται ως δραματικές, ακόμα και σε υπηρεσίες των ίδιων υπουργείων σε εποπτευόμενους φορείς των οποίων υπηρετούσαν οι, σε διαθεσιμότητα, Κοινωνικοί Λειτουργοί δημιουργείται η εντύπωση ότι η Πολιτεία θεωρεί τους Κοινωνικούς Λειτουργούς περιττούς και τις δομές του δημόσιου συστήματος κοινωνικής φροντίδας σπατάλη και εμπόδιο στην ανάπτυξη της  Χώρας.

Περιστατικά όπως αυτά της μικρής Μαρίας, του βρέφους της Πάτρας, οι καθημερινές αυτοκτονίες, δεν είναι τυχαία. Επιβεβαιώνουν με το πιο δραματικό τρόπο την πλήρη κατάρρευση του Κράτους – Πρόνοιας στην Ελλάδα και την έλλειψη Κοινωνικών Υπηρεσιών πρωτοβάθμιας κοινωνικής φροντίδας κοντά στους ανθρώπους και τις ανάγκες τους.

Οι Κοινωνικοί Λειτουργοί που στεκόμαστε στην πρώτη γραμμή της αντιμετώπισης των δυσμενών συνεπειών της οικονομικής κρίσης, όσο και αν προσπαθούμε δεν φθάνουμε.

Ο ΣΚΛΕ από την πρώτη στιγμή κατήγγειλε ανοιχτά και δημόσια την τοποθέτηση σε διαθεσιμότητα Κοινωνικών Λειτουργών. Σε συναντήσεις με αρμόδιους Υπουργούς και Γενικούς Γραμματείς επεσήμανε το άτοπο, υπέδειξε ανάγκες και κατέθεσε προτάσεις.

Δυστυχώς, μέχρι σήμερα καμία συγκεκριμένη απάντηση δεν πήραμε. Όλοι «καταλαβαίνουν» , θεωρούν την κατάσταση απαράδεκτη, είναι σίγουροι για την αποκατάσταση της αδικίας. Τίποτα όμως δεν γίνεται.

Περιμένουμε έστω και την ύστατη τούτη ώρα από τους αρμοδίους να κάνουν το αυτονόητο.

Συνάδελφοι,

Τώρα είναι η ώρα να διεκδικήσουμε, όχι από συντεχνιακό συμφέρον αλλά από καθήκον στον Πολίτη, το Κράτος Πρόνοιας και την Κοινωνική Δικαιοσύνη.